Toen jongste thuis kwam gingen we aan de slag !
We namen een basis beslag voor cake, en ik mikte hier een hele schaal inmiddels geschilde en in kleingesneden blokjes, appels in. Wat koekkruiden er door, en zie zo , dat was nummer 1.
Van de overgebleven appels maakt ik appelcrunch, een makkelijk recept. Noten, rozijnen, appels, bloem, boter en palmsuiker , je mikt alles door elkaar en het kan zo de oven in. Naar hoeveelheden kijk ik nooit, dat wat op moet gaat er in. Heb ik echt heel weinig dan maak ik er cupcake vormpjes van, maar meestal heb ik ruim voldoende. De cakeblikken stonden te hoog om te pakken, dus viste ik uit een andere plek maar 2 springvormen , die zouden het ook wel doen.
Inmiddels waren dochter 1 en 2 ook thuis van school en was het een drukte van belang in de keuken. iedereen hielp mee, en inmiddels was ik ook begonnen aan het snijden van de groenten voor de bami.
Er belde nog een juf voor een oudergesprek van school , van het werk belde ze nog , de post moest nog weg....
Waar kun je zoal moe van worden ? Nou van een middagje gezelligheid in de keuken, restjes opmaken !Halverwege de middag ben ik maar alles vanuit een stoel gaan doen en coördineren, het gipse been vond het allemaal wat minder.. Gisteravond dus lekker moe en toch wel een warm en gevoelig been op de bank en op tijd naar bed, helaas ook nog verkouden geworden...
Maar de cake en appelcrunch waren heerlijk, we hebben van beiden na het eten een heerlijk toetje gemaakt met een toefje slagroom.
De cake gaat de diepvries in voor een later tijdstip, de appelcrunch kan vanavond nog wel als toetje :-)
Fijne dag allemaal !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten